Cover
De totale cover, de gebruikte kleuren en hoe de titel is weergegeven vind ik bijzonder en het boek springt dan ook gelijk in het oog wanneer ik de boekhandel inloop. Persoonlijk houd ik ervan wanneer de cover doorloopt wanneer ik het boek omdraai. Bij ‘Wat ik niet deed’ is dit erg mooi gedaan.

Het verhaal
Schrijfster Emily stort na de dood van haar man en haar dochter volledig in. Haar verwoede pogingen om haar schuldgevoelens te overwinnen mislukken. Het enige waar ze moeizaam in slaagt is overleven. Wanneer een uitgever haar een aanbod doet om over de laatste heks van Durness een boek te gaan schrijven twijfelt ze erg. Zeker omdat de uitgever haar ook heeft aangeboden dat ze voor het schrijven van het verhaal naar Schotland mag afreizen. Emily twijfelt of ze de schrijfopdracht aan zal nemen maar ze besluit uiteindelijk toch af te reizen naar de Schotse Hooglanden. Eenmaal daar gearriveerd gebeuren er bizarre dingen om Emily heen. En als dat nog niet voldoende is, wordt ze ook nog eens met de gruwelijke waarheid over haar verleden geconfronteerd……

Mijn mening
Tijdens het lezen van ‘Wat ik niet deed’ heb ik verschillende keren gedacht van jeetje Emily wat heb jij het voor je kiezen gekregen pfft. De auteur weet met zijn schrijfstijl wanneer hij het over verdrietige en liefdevolle situaties heeft behoorlijk op mijn gevoel in te spelen! Jaja het is een thriller, maar daar kunnen ook zulke situaties in voorkomen! Daarnaast weet hij de bizarre gebeurtenissen zo te omschrijven dat de spanning bij mij behoorlijk wordt opgeschroefd.

Het verhaal heeft verschillende verhaallijnen die in korte hoofdstukken zijn verwerkt. Hierdoor leest het ‘Wat ik niet deed’ vlot weg. Na de proloog lees ik een stukje over Megan Kerr, de laatste heks van Durness, waar Emily in het heden een verhaal over gaat schrijven. Dat stukje over heks Megan vind ik interessant en wil graag ontdekken hoe haar leven 1799 is verlopen. Heeft ze de heksenjacht overleefd? Zal Emily Megan haar geschiedenis kunnen achterhalen? Of krijgt ze die kans niet?

De personages zijn goed uitgewerkt. Met name Emily haar personage. De weg die Emily moet bewandelen is echt geen makkelijke. Ze ligt door haar onzekerheid en haar schuldgevoel regelmatig met zichzelf overhoop. Ze voelt zich schuldig wanneer ze ontdekt dat ze niet elk minuut van de dag meer aan haar man en dochtertje denkt. Gaandeweg het verhaal merk ik hoe Emily door alles wat ze mee maakt zich verder ontwikkelt.

Uiteindelijk smelten de verhaallijnen aan het einde samen en wat ik dan lees……. Mijn hemel, dit had ik in mijn dromen nog niet kunnen bedenken, zo goed! Ik ben echt helemaal even van slag en moet dit einde even laten bezinken. Een ding weet ik wel, van Johnny Bolle ga ik zeker meer boeken lezen.

‘Wat ik niet deed’ krijgt van mij 4,5 Sterren.