Cover
Wanneer ik naar de cover kijk krijg ik gelijk zin om op vakantie te gaan! Ondanks dat de vakantieperiode voor de deur staat, moet ik nog even geduld hebben. Er zit dus niets anders op dan weg te dromen met dit zomers ogende boek. Of word ik nu door Suzanne Vermeer op het verkeerde been gezet en wordt het een nachtmerrie….
 
Het verhaal
Nienke Dijkstra en haar moeder Carolien zijn op vakantie in Umbrië, waar ze een meerdaagse kookcursus willen combineren met wandelen, wijnproeven en uitstapjes naar de mooie stadjes in de regio. Op een ochtend is Carolien echter ineens verdwenen. Ze blijkt een taxi naar Florence te hebben genomen, de stad waar ze als tiener enkele jaren heeft gewoond, maar daar loopt het spoor dood.
 
Nienke is ten einde raad. Haar moeder lijdt sinds twee jaar aan de ziekte van Alzheimer en lijkt niet te weten wat ze doet. Met niets anders dan een medaillon als aanwijzing gaat ze op onderzoek uit, maar intussen ontspint zich thuis in Nederland nog een ander drama…….
 
Mijn mening
“Souvenir’ begint met een proloog waarmee Suzanne Vermeer me super verrast! Ondanks die verrassing begint er een stemmetje in mijn achterhoofd te zeuren….Iets van het proloog komt me wat bekend voor maar ik kom er niet achter wat het nu precies is. Ik besluit het los te laten en snel verder te lezen in ‘Souvernir’.



Naast het boeiende verhaal over Nienke, haar zoontje Levi en haar moeder heeft ‘Souvenir’ nog een verhaallijn. Deze gaat over de journalist Lorenzo Bianchi, werkzaam bij La Gazette del Giorno. Lorenzo kan de populaire tronie van Sergio Mattareze, die op de vele verkiezingsposters staat niet meer zien. Hij is trouwens een van de weinigen die zich niet door de charme van Mattareze laat inpakken. Dan ontvangt Lorenzo informatie waarover hij twijfelt of die informatie wel betrouwbaar is. Het journalistenbloed kruipt waar het niet gaan kan en een onderzoek volgt al snel. Maakt Lorenzo hierbij de juiste keuzes? Daar komt hij vrij snel achter….. 


Over hoe de auteur de twee verhaallijnen met elkaar heeft verweven heb ik genoten. Dit keer was het een zeer boeiend, meeslepend en hier en daar erg spannend verhaal. De auteur heeft ook nog wat triggers in ‘Souvenir’ achtergelaten die Claudette aangaan. Claudette is samen met Bas de eigenaar van de Bed en Breakfast in Todi waar Nienke en Carolien verblijven.


De personages zijn goed beschreven. Lorenzo en Carolien (ondanks haar Alzheimer) hebben zeker gedurende het verhaal een ontwikkeling doorgemaakt.


Sommige gebeurtenissen zijn echt voorspelbaar maar met sommige situaties heeft de auteur me ook weten te verrassen. In het Epiloog wordt alvast een voorschot genomen op het verhaal van Claudette, waarmee wordt aangegeven dat Suzanne Vermeer zich ook waagt aan een vervolgverhaal. Al is deze, naar mijn inschatting, zeker als een stand alone te lezen. Nou gezien de triggers in het verhaal, laat dat boek maar komen, ik lees het graag! 



‘Souvenir’ krijgt van mij 4 sterren.