Cover
Wat een prachtige voorkant heeft deze hardcover.  Het spreekt me, ook qua formaat, enorm aan. En toen waren er nog maar… is nummer drie in deze serie. Een ding weet ik zeker, ook na het lezen van deze mysterieroman, dat de eerder verschenen twee boeken op mijn wensenlijst komen te staan!

Het verhaal
Tien verschillende mensen, die elkaar niet kennen zijn uitgenodigd voor een meerdaagse verblijf op het Soldateneiland. Ze hebben allen gehoor gegeven aan de persoonlijke uitnodiging. Eenmaal aangekomen op het eiland ontbreekt elk spoor van hun mysterieuze gastheer. Na het diner klinkt er ineens een stem die van elk van de gasten, uit zijn/haar verleden een hele vervelende gebeurtenis opnoemt. De gasten zijn uit het lood geslagen maar gaan op zoek naar de stem. Al snel na dit incident valt er een van de gasten dood neer! Is het een natuurlijke dood? Of moord? Iedereen is aangeslagen en kunnen het niet bevatten wat er is gebeurd. De sfeer is dan ook gespannen en wanneer een volgende gast vermoord wordt gevonden slaat de angst toe…..

Mijn mening
Van Agatha Christie heb ik films en veel afleveringen van Miss Marple en Hercule Poirot op tv gezien en daar altijd enorm van genoten. Toen zag ik ‘En toen waren er nog maar…’ via de Sociale Media van uitgeverij Rainbow langskomen en mijn interesse in dit verhaal was gewekt!

Het spannende verhaal met de tien personages, waarvan de karakters goed zijn uitgewerkt, is mysterieus, boeiend en super verrassend! Nadat de twee moorden zijn gepleegd slaat de sfeer enorm om en neemt de angst toe. De ene na de andere verdenking volgt en iedereen houdt elkaar met argusogen in de gaten. 

Aan het begin van het verhaal ‘En toen waren er nog maar…’ is een aftelversje opgenomen. Dit versje komt telkens terug wanneer er iets is gebeurd. Of dit aftelversje van tevoren is bedacht en het verhaal aan de hand daarvan is bedacht en geschreven, of het verhaal is geschreven en toen het versje bedacht? Wie zal het zeggen. Het antwoord zal waarschijnlijk ergens in het midden liggen. Ik vind het supergoed bedacht!Tijdens het lezen van dit verhaal heb ik af toe teruggebladerd naar het begin van het verhaal om het aftelversje nogmaals te lezen. Ik wilde weten of wat er gebeurd was klopte maar ook wilde ik weten wat er nog meer ging gebeuren…

‘Tien kleine soldaatjes gingen uit eten langs verre wegen…’

Wanneer ik denk te weten hoe het allemaal uiteindelijk in elkaar zit heeft deze magnifieke auteur wel weer iets bedacht dat ik opnieuw begin te twijfelen over wie de dader van de gepleegde moorden is. Agatha Christie weet mij als lezer telkens op het verkeerde been te zetten. Maar ik ben daar niet de enige want de personages in dit verhaal puzzelen net zo hard om er achter te komen wie de moordenaar is!

Ik heb van ‘En toen waren er nog maar…’ van deze superieure auteur enorm genoten! Zeker ook omdat het een verhaal is waarin de alom bekende Miss Marple of Hercule Poirot er niet in voorkomen (al zijn die natuurlijk ook geweldig!) 5 Sterren krijgt deze mysterieroman van mij!