Cover
De kleuren van de cover zijn rustig en het plaatje past goed bij de titel van de thriller ‘Grensgeval’. Het is de subtitel ‘Reclassering op een wankel koord’ die bij mij toch wel wat van onrust oproept. En nadat ik de achterflap heb gelezen wordt dat gevoel redelijk bevestigd. Nu snel beginnen met lezen om er achter te komen hoe wankel dat koord daadwerkelijk is…

Het verhaal
Frank, de reclasseringsdirecteur van regio Oost, weet eigenlijk niet zo goed wat hij met het ongebruikelijk verzoek van de hoofdinspecteur van de politie aan moet. Twijfel is wat hem bezig houdt. De betreffende client mag absoluut niet merken of er wat van af weten dat de politie hem op de korrel heeft. En al helemaal niet dat de reclassering hierbij een helpende hand biedt. Maar ook binnen zijn eigen organisatie mag er geen argwaan ontstaan over een eventuele bemoeienis van de politie. Aan een kant wil Frank de politie graag helpen maar aan de andere kant dreigt het gevaar dat het risico’s met zich mee brengt voor het eigen personeel. Wanneer er dan plotseling een medewerker verdwijnt heeft Frank geen tijd meer om te twijfelen. Hij moet handelen maar of hij dan de juiste beslissing neemt…..

Mijn mening
Wanneer ik een artikel in een Regiokrant lees over dat de in Zuidlaren woonachtige Andre Cardol een thriller heeft geschreven bedenk ik me geen een moment en vraag via de uitgever een recensie-exemplaar aan. Want hoe leuk is het om eens van een auteur uit de nabije omgeving een thriller te lezen en te recenseren.

‘Grensgeval’ is een boek met boeiende verhaallijnen en een paar spannende gebeurtenissen. Maar toch zit ik niet van spanning op het puntje van mijn stoel. Betekent dit dat ik ‘Grensgeval’ niet leuk vind om te te lezen? Nee dat betekent het zeker niet. Andre Cardol heeft de twijfel over het verzoek van het OM en de politie waarmee de reclasseringsdirecteur in ‘Grensgeval’ kampt, op een realistische wijze verwoord. De auteur heeft immers 40 jaar bij de reclassering gewerkt en dit verhaal vloeit uit zijn pen met alle kennis en ervaring die hij daar heeft opgedaan. Ik zou het dan ook haast voor waarheid aannemen….

“Er is in het drugcircuit een liquidatie op komst en die willen we verijdelen, anders wordt het totale oorlog.”

Voor het personage van de reclasseringsdirecteur Frank krijg ik in de loop van het verhaal respect. Hij komt voor vervelende en lastige keuzes te staan wanneer een van zijn medewerkers wordt vermist. Ik vind, ondanks het risico dat Frank de juiste keuzes heeft gemaakt in ‘Grensgeval’. Maar of iedereen daar zo overdenkt? Tijdens het lezen vulde ik het verhaal al helemaal zelf in want ik dacht dat het einde voorspelbaar zou zijn. Dat was mooi fout gedacht! De auteur heeft me op het verkeerde been gezet:-)

Naast dat de auteur mij weet te verrassen met het einde, vallen mij nog wat andere elementen op die gebruikt zijn in het boek. De hoofdstukken zijn namelijk kort, sommige bestaan zelfs maar uit een pagina. Zou het verhaal daarom zo vlot weg lezen? Ik denk het. Daarnaast zijn de hoofdstukken genummerd met Romeinse cijfers. Ik heb dit nog niet eerder gezien en ik heb toch al aardig wat boeken gelezen.

‘Grensgeval’ krijgt van mij 3 Sterren.