Cover
Wat heeft het boek ‘Weer op de rit’ van Anja Janssen een prachtige cover. Een landschap in sprekende warme kleuren met in het zwart afbeeldingen van ruiters te paard, paarden, grote vogels en op de voorgrond een cowboy en cowgirl die elkaars handen vasthouden. Wat ik heel erg mooi vind is dat de afbeelding doorloopt over de rug en de achterkant van het boek. Blij dat ik eindelijk kan beginnen in ‘Weer op de rit’ waar ik, na Anja haar eerdere toffe feelgood Bikini’s en Kites, een hoge verwachting van heb.

Het verhaal
Robin wil wel eens wat anders zijn dan de dierenarts die alleen kleine huisdieren behandeld. Ze wil eigenlijk als veearts aan de slag. Wanneer ze op een dag een vacature leest waarin een veearts wordt gevraagd voor op een ranch in Colorado, ziet ze de kans om haar droom waar te maken. Familie McGuire runt de ranch en blijkt familie te zijn van Sam McGuire. En die Sam is nu net toevallig de countryzanger waar Robin sinds tiener helemaal gek van was en stiekem nog is.
Wanneer Robin in Colorado op de ranch is aangekomen merkt ze al snel dat ze eigenlijk niet zitten te wachten op een vrouwelijke veearts.
Robin haalt alles uit de kast om de cowboys te bewijzen dat ze een goede veearts is. Ze moet zich niet te veel af te laten leiden door de charmante en knappe Sam. Die trouwens af en toe een hork kan zijn. Gelukkig kan Robin haar ei kwijt en stoom afblazen tijdens het videobeelden met haar hilarische vriendinnen….

Mijn mening
Anja Janssen heeft mijn verwachting dubbel en dwars waargemaakt. Wat heb ik ontzettend genoten van ‘Weer op de rit’. Nu heb ik wel een zwak voor goede verhalen die op een ranch afspelen én waarbij cowboys een rol hebben. Dus dat deze feelgood bij mij in de smaak zou vallen had ik zeker wel verwacht. Zou dit misschien komen omdat ik zelf met paarden heb gewerkt? Vast en zeker, al was in een heel ver verleden.

De auteur weet mij met haar meeslepende schrijfstijl in meerdere situaties geregeld te ontroeren. Bijvoorbeeld bij de gebeurtenis dat Robin samen met Sam gaat waken bij een merrie die een veulen moet krijgen. Dit heeft Anja zo mooi maar ook realistisch omschreven dat dit me raakt en ik even een traantje wegpink. Ontroering is natuurlijk niet de enige emotie die de auteur verwerkt heeft in haar feelgood (dat zou wel heel bijzonder zijn ;-))
In ’Weer op de rit’ zit romantiek en veel humor. En de humor die Anja heeft verwerkt in dit heerlijke boek is af en toe zo hilarisch dat ik echt in een deuk lig. Ik word gelijk vragend aangekeken met een blik van wat heb jij nou? Waardoor ik nog harder moet lachen.

Wanneer je nu denkt dat het alleen rozengeur en maneschijn is in ‘Weer op de rit’ heb je het mis. Een vrouwelijke veearts zijn de cowboys niet gewend. Robin moet flink aan de bak zodat ze zien dat ze haar ‘mannetje’ als vrouwelijke veearts wel staat. Robin is gecharmeerd van Sam zijn charmante kant maar zijn norse kant, poeh laat maar zitten….

Dat ‘Weer op de rit’ leest als een tierelier is iets waar ik blij om ben want het zorgt ervoor dat ik in no time het boek uit heb. Wat ik dan eigenlijk wel jammer vind want ik zat in een heerlijke flow….

‘Weer op de rit’ krijgt van mij 5 hele dikke vette sterren.