Cover

In de schemering zie ik een aantal hoge gebouwen, het lijkt alsof ze aan een soort van pleintje staan. Een deel van die gebouwen zijn wit en een deel ervan zijn donker. Een mansfiguur zie ik in het zwart, verwerkt in de titel staan, hij loopt in de richting het summier verlichte gebouw. De cover komt bij mij mysterieus over en trekt absoluut mijn aandacht.



Het verhaal

Mara Rais en Eva Croche zijn twee rechercheurs die worden over geplaatst naar de nieuwe eenheid onopgeloste zaken in Cagliari op Sardanië. De Sardijnse Mara weet haar mondje goed te roeren maar doet dit ook op momenten waarop ze dit beter niet kan doen. Dit heeft haar in het verleden nogal wat problemen opgeleverd. De uit Milaan afkomstige Eva, die specialist is in rituele moorden, heeft privé nogal wat te verhapstukken gehad en werd daarom in Milaan tijdelijk geschorst. Nu mogen beide dames zich in het stoffige kantoor, dat zich in de kelder bevindt, zich bezig gaan houden met oude onopgeloste dossiers. De dames zijn daar absoluut niet blij mee.



Oud inspecteur Moreno Barrali, die door zijn levensbedreigende ziekte zijn einde voelt naderen, vraagt de dames om hulp. Hij wil samen met hen de oude zaak die jaren geleden heeft plaats gevonden op ‘de dag van de doden’ nog voor zijn dood oplossen. Er werden op die dag twee gruwelijk vermoordde vrouwen in de buurt van heilige bronnen gevonden. Daarom denkt Moreno dat dit rituele moorden zijn geweest. Helaas dachten de bazen van Moreno er in die tijd anders over en bleef de zaak onopgelost. Tijd om in de zaak van Moreno te duiken hebben Mara en Eva niet want het team is een oud sekteleider aan het opsporen. Totdat er een jonge vrouw spoorloos verdwenen is…..



Mijn mening

De literaire thriller ‘Het eiland van de zielen’ is door de Italiaanse Piergiorgio Pulixi geschreven en vertaald door Guanita Milder-Wolbers en Saskia Peterzon-Kotte in het Nederlands. Wat heb ik genoten van de prachtige teksten in dit verhaal! Ik spreek dan ook graag mijn complimenten uit naar de auteur en ook naar de twee dames die ‘Het eiland van de zielen’ hebben vertaald. 
Meerdere stukken tekst heb ik vaker dan een keer gelezen. Daarom heb ik het boek niet in twee of drie dagen uit kunnen lezen, wat voor mij gebruikelijk is. Is dit erg? Wat mij betreft niet. Graag wil ik een prachtige zin met jullie delen zodat jullie een indruk krijgen wat ik bedoel.



‘Boven het fluiten van de wind, het hypnotiserende gezoem van de insecten en de wirwar aan nachtelijke geluiden, klonk duidelijk het droge gekraak van de eikels die ze met hun zware laarzen vertrapten op de smalle granieten paden waar alleen wilde dieren kwamen en die helemaal niet geschikt waren voor mensen.’



De personages van Mara en Eva vind ik prima uitgediept. De pittige Mara en Eva verschillen dag en nacht van elkaar maar de auteur heeft er voor gezorgd dat de dames elkaar wel aan kunnen. Dit levert stevige, soms hele korte maar ook humorvolle gesprekken op tussen de twee dames. De samenwerking tussen twee rechercheurs ontwikkelt zich goed en dit heeft ook weerslag op hun personages. De ene beseft zich dat een gesprek over een gezamenlijk verleden niet uitgesteld kan blijven worden. En de andere komt zich na een situatie behoorlijk tegen en heeft tijd nodig om dat een plekje te geven. 



‘Het eiland van de zielen’ is een mysterieuze en gruwelijk spannende thriller, dat door de auteur in drie delen is verdeeld, er eentje die er bij mij wel even is ingehakt. De beschreven rituelen zijn gedetailleerd en heftig. Het einde van dit boek las ik in de nachtelijke uurtjes. Geslapen heb ik wel maar toen ik wakker werd merkte ik dat ik nog helemaal in het verhaal zat. En wat een ontknoping, waar alles zo anders was dan dat ik had verwacht, ik heb het even rustig laten bezinken.



Ik heb begrepen dat Piergiorgio Pulixi al meer boeken heeft geschreven met deze twee rechercheurs in de hoofdrol. Ik hoop dat deze snel worden vertaald naar het Nederlands want voor mij is ‘Het eiland van de zielen’ echt een gruwelijk pareltje. Van Piergiorgio Pulixi wil ik dan ook graag meer lezen! Ik hou er ontzettend van wanneer ik een boek heb dichtgeslagen het verhaal me nog even bezig houdt!


‘Het eiland van de zielen’ krijgt van mij 5 vette sterren.