Cover
Op de kleurrijke cover van ’Bagels en een Bakkie troost’ staan net zoals op de eerste deel van Jacodine van de Velde’s feelgood de benen van een man en een vrouw. Ik vind dat een slimme keuze. Het is herkenbaar voor de lezer en de boeken passen mooi bij elkaar.

Het verhaal
Ongeveer vier jaar geleden zijn de ouders van Marit en Manuel overleden. Marit heeft toen haar veel jongere broertje onder haar hoede genomen. Daarnaast heeft ze de zaak Bagels & Beans van haar ouders voorgezet. Marit heeft geen behoefte aan een vriend en is gelukkig als vrijgezel. Zo voelt ze dit en dat zegt Marit al een hele tijd tegen de mensen in haar omgeving. En eigenlijk ook tegen zichzelf. Marit vraagt zich af of ze het wel goed doet met Manuel. Maar ook twijfelt ze over van alles en nog wat. Ze weet eigenlijk niet goed wat ze wil, ze is wat rusteloos.

Ze gaat gezellig een avond stappen met een vriendin en komt dan een ex tegen. Weg gezellig avondje! Marit vindt dat ze meer nodig heeft dan het bakkie troost dat ze normaal serveert in Bagels & Beans. Al snel vindt Marit een Tequilamaatje, alleen hij blijkt het voor Marit niet makkelijker te maken….

Mijn mening
Net zoals in Zwarte koffie, macchiato en takkenthee weet Jacodine van de Velde mij in dit boek ‘Bagels en een Bakkie troost’ met haar schrijfstijl zo te betoveren dat ik de rest om mij heen vergeet. Hierdoor is ook dit verhaal te snel uit. Jammer want ik had eigenlijk nog wel even in die lekkere leesflow willen blijven hangen…

De auteur heeft Marit een sterke personage gegeven van een vrouw die alles wel even zelf doet. Dit siert Marit enorm, ze heeft de zaak van haar overleden ouders voorgezet en daarnaast de zorg van haar puberende broertje op zich genomen. Wanneer Marit toch meer contact met haar Tequilamaatje krijgt, blijft het praten over haar gevoelens iets wat ze niet makkelijk vindt. Hierdoor loopt de spanning af en toe behoorlijk op tussen die twee. Het zijn realistische gevoelens die Jacodine in haar verhalen verwerkt. Want wie heeft er geen last van onzekerheid of moeite met het praten over gevoelens? Dit is vast voor vele lezers herkenbaar. De dosis humor die Jacodine aan haar feelgoods toevoegt maakt dat ik om sommige situaties ook wel moet lachen. De auteur heeft Marit in ‘Bagels en een Bakkie troost’ een weg laten bewandelen waarin Marit zichzelf behoorlijk tegenkomt. Maar de ontwikkeling die ze hierdoor ondergaat maakt haar nog een sterkere vrouw dan dat ze al was. Heel mooi om te lezen!

In ‘Bagels en een Bakkie troost’ komen ook personages uit Zwarte koffie, macchiato en takkenthee voor. Wat op zich natuurlijk niet vreemd is want Sara en Marit zijn beste vriendinnen. Welke personages je naast Sara in dit verhaal tegen kan tegenkomen, laat ik in het midden:-)

De beide feelgoods zijn als stand alone te lezen maar ik vind het leuker om ze toch allebei te lezen. En nu ik ze uit heb? Snel beginnen in ’Storm in een glas takkenthee’ het laatste deel van de serie.

‘Bagels en een Bakkie troost’ krijgt van mij 4,5 Sterren.