Recensie ‘De Torenclub en het GEHEIM van de GRAFHEUVEL van Marianne v/d Wal, uitgegeven door Dutch Venture Publishing

Cover
De toffe cover van ‘De Torenclub en het GEHEIM van de GRAFHEUVEL’ is eigenlijk op zich al een ontdekkingsreis. Als lezer kun je voor dat je begint met lezen verschillende dingen vinden die je later herkent in het verhaal. Zo ontzettend gaaf gedaan!

Het verhaal
Joost en Karlijn zijn klasgenootjes. Joost wil Karlijn het museum van zijn vader laten zien waar voorwerpen liggen uit de oudheid. Wanneer Joost met Karlijn het museum binnenstapt schrikt Joost want er liggen bijna geen interessante spullen meer. Dan vertelt Joost zijn vader dat het niet goed gaat met het museum en hij daarom museumstukken heeft moeten verkopen. Er liggen in het museum nog wel wat stukken die afkomstig zijn vanuit een grafheuvel. Het blijkt dat er in de omgeving van het Tumulusbos vroeger ook grafheuvels zijn gevonden.
Joost gaat samen met Karlijn op zoek naar een grafheuvel. Joost weet dat deze beschermd zijn en dat hij deze eigenlijk niet mag betreden. Ze gaan samen naar het Tumulusbos. Ondanks dat ze het totaal niet hadden verwacht vinden ze een ingang van een grafheuvel met een ondergrondse gangenstelsel. Zou er ook een schat te vinden zijn? Dat zou de ondergang van het museum kunnen redden. Dan komt er een kink in de kabel want Joost en Karlijn ontdekken dat er anderen bij de ingang van de grafheuvel aan het graven zijn geweest….

Het mening
Wat een heerlijk en spannend verhaal heeft Marianne van der Wal geschreven! ‘De Torenclub en het GEHEIM van de GRAFHEUVEL’ boeit me vanaf het begin. Ik vind het een spannend archeologische avontuur waarin Joost, Karlijn, Jeffrey en Gert in belanden. Echt eentje die elke puber wel mee wil maken. Tenminste dat denk ik!

Wat ik goed vind is dat de auteur in haar boek ‘De Torenclub en het GEHEIM van de GRAFHEUVEL’ aandacht heeft besteed aan het onderwerp pesten.Maar ook het samenwerken, liefde en vriendschap is helder en fijn beschreven. Maar dit is niet het enige want ook het stoer doen tegenover elkaar en het afzetten tegen de volwassenen komen ook aan de orde. Nog altijd is het pesten een hotitem en het blijft lastig om het pesten helemaal de kop in te drukken. Ik vind dat Marianne de Wal dit om een realistische wijze heeft verwerkt in haar verhaal.

Marianne heeft een plezierige en vlotte schrijfstijl dat makkelijk leest. Door Latijnse spreuken in ‘De Torenclub en het GEHEIM van de GRAFHEUVEL’ te gebruiken maakt ze het verhaal mysterieuzer. Daarnaast moeten de personages puzzels binnen een bepaalde tijd oplossen want wanneer dit niet lukt dan……Dat verklap ik natuurlijk niet:-) Ik weet zeker wanneer je aan dit verhaal begint je maar één ding wil. En dat is weten hoe het verhaal afloopt. Ik kijk vol verwachting uit naar het tweede deel in deze driedelige serie!

‘De Torenclub en het GEHEIM van de GRAFHEUVEL’ krijgt van mij 3,5 vette Sterren.